از خو دم می پرسم عا شقی؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

بعد می گم آره

 

من عا شقم چون که عشقم با همه ی عشق ای دنیا فرق می کنه

 

می دونی عشق من اولش عشق نبود مسخره بود.

 

فکر می کردم سرگرمم اما .............

 

این سر کرمی شد عادت هر روزه و بعد یه کم پیشرفته اش شد اعتیاد

 

سعی کردن اطرافیان سر کو بش کنند

                                              

               اما من نتو نستم چون نخواستم چون تجر به ی جدیدی بود .

 

چون می خوا ستم به همه شا ید به خودم ثا بت کنم همه چیز بد نیست

 

همه چی فقط سر گرمی نیست.

 

می شه ادا مه داد می شه قصه گفت بد یه کتاب نو شت . مثل یه نویسنده زندگی جدیدی آغاز کردم اول با میل درونی

 

                                                                  شکست خوردو خط زدم .خط خوردم دوباره متولد شدم .

 

 این بار شاید راضی بو دم شا ید

 

 اوایل قصه تموم شده بود شروع خو بی نداشت اما ادامه داشت.

 

                                                    منم ادامه دادم .شخصیتی خیا لی سا ختم و در رویا پر ورشش دادم .

 

رویاهایم پرو بال گرفت بزرگ شد و در تموم وجودم ریشه دواند .

 

                                    هدف مشخص نبوداما هر چه بود نیاز بود نیاز درونی. با این همه شکست.

 

 و با این همه دغدغه ی خا طر به او تنها تکیه گاهم پناه بردم.

 

 و مثل همیشه با این که خیلی بی وفا یی دیده بود جوا بمو داد چون اون بنده هاشو خیلی دوست داره

 

نیا زاشونم بر اورده می کنه .

 

خلا صه می رفتم تا ادامه ی قصه رو خودم بگم .یعنی بتو نم کمی تو رویام دخالت کنم.

 

خوشبختا نه همون جا بود که برای اولین بار رویاهام با حقیقت فا صله ای نداشتند و اولین بار بود که رویام

 

 با حقیقت دوست شد.ادامه ی قصه رو با یکی دیگه شروع کردم .

 

به خودم گفتم اگر تنهام گذاشت. دیگه قصه ی عاشقی نگم برای دلم خونه ی ابری نسازم.

 

حالا تنهام نگذاشته منو با غصه هاو ولو نکرده اا

 

                                                         اگه یه روز بره زندگی معنا نداره . شا یدم کتاب قصه ها ی من با اون تموم کلمه هاش با هم بریزه

 

برای جمع کردنش دل خونم زیرو رو شه .

 

 اینم از قصه ی نا تموم من امید وارم پایا نش رو خدا خودش برام با خط رو یاهام بنویسه...

نظرات شما عزیزان:

نویسنده : soheil